Mercedes klasa C – dołączają hybrydy plug-in z niezłym zasięgiem na prądzie
Klasa C najnowszej generacji wzbogaci się o dwa modele z napędem hybrydowym plug-in. Wersje oznaczone C 300 e w nadwoziu sedan i kombi.
| Podstawowe właściwości Pojazdu | |
|---|---|
| Liczba drzwi | 3 |
| Liczba miejsc | 8 |
| Średnica zawracania | 13.0 m |
| Promień skrętu | 6.5 m |
| Długość | 3850 mm |
| Szerokość | 1850 mm |
| Wysokość | 2300 mm |
| Rozstaw osi | 2300 mm |
| Rozstaw kół - przód | 1440 mm |
| Rozstaw kół - tył | 1440 mm |
| Prześwit | 210 mm |
| Minimalna pojemność bagażnika (siedzenia rozłożone) | 480 l |
| Kąt natarcia | 35.0 ° |
| Kąt zejścia | 45.0 ° |
Benzynowy 2.1 55KM Pojemność 2100 cm³ Rok produkcji od 1952 >
Benzynowy 2.5 90KM Pojemność 2500 cm³ Rok produkcji od 1952 >
Benzynowy 3.0 100KM Pojemność 0 cm³ Rok produkcji od 1964 >
Diesel 2.0 D 60KM Pojemność 2000 cm³ Rok produkcji od 1952 >
Radziecki samochód terenowy produkowany w latach 1952-1955 w zakładach GAZ w Gorkim, a od 1954 do 1972 roku w zakładach UAZ w Uljanowsku (nazywany też UAZ-69). Prace nad konstrukcją nowego samochodu terenowego, będącego następcą GAZ-67, rozpoczęto w zakładach GAZ w Gorkim wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 roku, pod kierownictwem Grigorija Wassermana. Pierwszy prototyp powstał w październiku 1947 roku, a w kolejnym roku trzy dalsze. Podstawowa wersja nadwoziowa GAZ-69 (kod nadwozia 76) była dwudrzwiowa, z dwoma miejscami z przodu i sześcioma na dwóch ławkach umieszczonych wzdłuż burt z tyłu. Po złożeniu ławek można było przewozić 500 kg ładunku, korzystając z tylnej opuszczanej klapy. W 1951 roku opracowano drugą i zarazem ostatnią wersję nadwoziową - czterodrzwiową, pięciomiejscową, oznaczoną GAZ-69A (kod 77). Obie wersje miały odkryte nadwozie z brezentowym zdejmowanym dachem, rozpinanym na stelażu w wersji GAZ-69 i składanym w wersji GAZ-69A. Również górne części drzwi były zdejmow... (źródło Wikipedia)
